Aksamitki to jedne z najpiękniejszych i najbardziej popularnych roślin ogrodowych, które swoją obecnością zachwycają od wiosny do jesieni. Dzięki łatwości w uprawie, dekoracyjnym kwiatom w intensywnych kolorach oraz funkcjonalności, stały się ulubieńcem ogrodników na całym świecie. W tym artykule znajdziesz szczegółowe informacje na temat aksamitki: jej odmian, wymagań uprawowych, pielęgnacji, a także problemów, które mogą pojawić się podczas jej uprawy. Dowiesz się, jak dbać o aksamitki, aby rosły zdrowe i pięknie kwitły przez cały sezon.
Czym jest aksamitka?
Aksamitka (Tagetes) to rodzaj roślin należących do rodziny astrowatych, który obejmuje około 50 gatunków. Rośliny te występują głównie w Ameryce Środkowej i Południowej, ale stały się powszechnie uprawiane w różnych częściach świata, w tym w Polsce. Są to rośliny jednoroczne, które charakteryzują się intensywnie barwnymi kwiatami, często w odcieniach pomarańczowego, czerwonego, żółtego, a nawet białego. Oprócz swojej urody, aksamitki wyróżniają się intensywnym zapachem, który odstrasza niektóre szkodniki, takie jak mszyce, nicienie czy ślimaki.
W naturze aksamitki mogą występować w postaci roślin o wysokości od 15 cm do 1 metra, w zależności od odmiany. Kwiaty aksamitki są bardzo dekoracyjne – mogą być pojedyncze, półpełne lub pełne. Dodatkowo, aksamitki to rośliny, które cechują się szybkim wzrostem, dzięki czemu szybko zdobią nasze ogrody, balkony czy tarasy.
Odmiany aksamitki
Aksamitka występuje w wielu odmianach, które różnią się nie tylko wysokością, ale także kształtem, kolorem kwiatów, a także wymaganiami uprawowymi. Najczęściej spotykane odmiany to:
1. Aksamitka wzniesiona (Tagetes erecta)
Aksamitka wzniesiona to jedna z najbardziej rozpoznawalnych odmian. Jest to roślina o wyprostowanej, wzniesionej formie, która osiąga wysokość od 30 cm do 1 metra. Kwiaty tej odmiany są duże, pełne, występują w intensywnych odcieniach pomarańczowego, czerwonego oraz żółtego. Aksamitki wzniesione doskonale sprawdzają się w ogrodach, na rabatach czy jako kwiaty cięte. Ze względu na swoją wysokość, często stanowią tło dla niższych roślin lub ozdobę wyższych części rabat.
2. Aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)
Aksamitka rozpierzchła to mniejsza odmiana, której wysokość wynosi zazwyczaj od 20 do 40 cm. Rośliny te mają drobniejsze kwiaty i bardziej zwartą formę. Kwiaty występują w odcieniach żółtego, pomarańczowego i czerwonego. Aksamitki rozpierzchłe idealnie nadają się do nasadzeń w frontowej części rabat, na obrzeżach ogrodów, a także do pojemników na balkony. Dzięki swojej zwartej formie są doskonałym rozwiązaniem do tworzenia ozdobnych obwódek.
3. Aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)
Aksamitka wąskolistna to odmiana, która charakteryzuje się drobnymi, cienkimi liśćmi oraz małymi, ale bardzo dekoracyjnymi kwiatami. Osiąga wysokość od 15 do 30 cm. Kwiaty tej odmiany są zazwyczaj w odcieniach żółtego i pomarańczowego, tworzą gęste dywany kwiatowe, które świetnie sprawdzają się w ogrodach skalnych, na obrzeżach rabat, w pojemnikach czy na balkonach. Aksamitka wąskolistna jest także ceniona za swoją odporność na niekorzystne warunki atmosferyczne.
4. Aksamitka trójbarwna (Tagetes tripartita)
Aksamitka trójbarwna to bardziej egzotyczna odmiana, której kwiaty występują w trzech kolorach – żółtym, pomarańczowym i czerwonym. Rośliny te osiągają średnią wysokość 30-50 cm i mają bardziej rozłożysty pokrój. Aksamitka trójbarwna jest rzadziej spotykana, ale dzięki swojej atrakcyjnej kolorystyce i trwałości jest chętnie uprawiana przez ogrodników, zwłaszcza w ogrodach przydomowych.
Wymagania aksamitki
Aksamitki to rośliny, które nie są zbyt wymagające, ale aby rosnąć zdrowo i obficie kwitnąć, należy zapewnić im odpowiednie warunki. Poniżej przedstawiamy najważniejsze wymagania aksamitki w zakresie gleby, stanowiska, temperatury i wilgotności.
Stanowisko i gleba
Aksamitki najlepiej rosną w pełnym słońcu. Stanowisko powinno być dobrze nasłonecznione przez większość dnia, ponieważ rośliny te są ciepłolubne i ich kwiaty rozwijają się najlepiej w intensywnym świetle. Miejsca zacienione mogą prowadzić do słabego wzrostu i mniejszej liczby kwiatów.
Gleba, w której rosną aksamitki, powinna być żyzna, przepuszczalna i umiarkowanie wilgotna. Idealne podłoże to gleba próchniczna o lekko kwaśnym lub neutralnym odczynie. Aksamitki tolerują różne rodzaje gleb, ale warto unikać gleb zbyt ciężkich i mokrych, ponieważ nadmiar wody może prowadzić do gnicia korzeni i rozwoju chorób grzybowych.
Temperatura i wilgotność
Aksamitki są roślinami ciepłolubnymi, które najlepiej rosną w temperaturach w granicach 18-25°C. W okresie letnim są w stanie wytrzymać wysokie temperatury, ale nie znoszą przymrozków. Dlatego w klimacie umiarkowanym należy sadzić je po ostatnich przymrozkach, zazwyczaj w maju, kiedy temperatura nie spada już poniżej zera.
Aksamitki nie lubią nadmiaru wilgoci w glebie, dlatego należy unikać podlewania roślin zbyt często. Ziemia powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra. Zbyt częste podlewanie może prowadzić do chorób grzybowych oraz gnicia korzeni.
Nawożenie

Aksamitki to rośliny, które dobrze reagują na nawożenie. Najlepsze efekty daje stosowanie nawozów organicznych, takich jak kompost, obornik czy nawozy płynne na bazie alg. Aksamitki wymagają nawożenia co 3-4 tygodnie, szczególnie w okresie wzrostu i kwitnienia. Nawozy bogate w fosfor i potas sprzyjają obfitemu kwitnieniu, podczas gdy azot sprzyja intensywnemu wzrostowi liści.
Podlewanie
Podlewanie aksamitki powinno być umiarkowane. W czasie suszy rośliny należy podlewać regularnie, ale nie należy przesadzać z ilością wody, ponieważ nadmiar wilgoci może prowadzić do chorób korzeni. Gleba powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra. Warto unikać polewania liści, ponieważ może to sprzyjać rozwojowi chorób grzybowych.
Pielęgnacja aksamitki

Aby aksamitki rosły zdrowo i pięknie kwitły, warto zadbać o ich regularną pielęgnację. Poniżej przedstawiamy kilka kluczowych zasad dotyczących pielęgnacji aksamitki.
Usuwanie przekwitłych kwiatów
Aksamitki kwitną obficie przez całe lato, ale aby wydłużyć okres kwitnienia, warto usuwać przekwitłe kwiaty. Dzięki temu rośliny będą mogły skoncentrować swoją energię na wytwarzaniu nowych pąków kwiatowych. Regularne usuwanie zwiędłych kwiatów poprawia także estetykę rośliny i zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób.
Przycinanie
W przypadku wyższych odmian aksamitki, takich jak Tagetes erecta, warto przeprowadzić cięcie, aby poprawić kształt rośliny oraz zwiększyć ilość kwiatów. Przycinanie pozwala na usunięcie martwych, uschniętych części rośliny i pobudza je do intensywniejszego kwitnienia. Aksamitki można także przycinać, aby nadać im bardziej zwartą formę, szczególnie w przypadku odmiany rozpierzchłej (Tagetes patula).
Podpieranie roślin
Niektóre wyższe odmiany aksamitki, zwłaszcza te wzniesione, mogą wymagać podpór, zwłaszcza gdy są narażone na wiatr lub silne opady deszczu. Podpieranie roślin pomoże utrzymać je w odpowiedniej pozycji i zapobiegnie łamaniu się łodyg. Można używać palików, kratki lub innych podpór, które będą wspierały rośliny bez uszkadzania ich struktury.
Choroby i szkodniki aksamitki

Chociaż aksamitki są stosunkowo odporne na choroby, mogą być narażone na ataki różnych szkodników i chorób grzybowych. Poniżej przedstawiamy najczęstsze zagrożenia dla aksamitki oraz sposoby ich zwalczania.
Choroby grzybowe
- Mączniak prawdziwy – Jest to choroba grzybowa, która objawia się białym, pudrowym nalotem na liściach, łodygach i kwiatach. Aby zapobiec rozwojowi mączniaka, należy zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza wokół roślin oraz unikać zbyt częstego podlewania. W przypadku zakażenia, należy usunąć chore części rośliny i zastosować fungicydy.
- Zgnilizna korzeni – Zgnilizna korzeni występuje, gdy gleba jest zbyt mokra i brakuje jej odpowiedniego napowietrzenia. Objawia się żółknięciem liści i osłabieniem rośliny. Aby uniknąć zgnilizny korzeni, należy zapewnić aksamitkom odpowiednią glebę i unikać nadmiernego podlewania.
Szkodniki
- Mszyce – Mszyce to małe owady, które żywią się sokami roślinnymi. Mogą osłabić rośliny, powodując żółknięcie liści oraz deformacje kwiatów. Warto regularnie sprawdzać rośliny pod kątem mszyc i usuwać je ręcznie lub za pomocą preparatów owadobójczych.
- Nicienie – Nicienie to mikroskopijne robaki, które atakują korzenie roślin, prowadząc do ich obumarcia. Aby zapobiec rozwojowi nicieni, warto zadbać o zdrową glebę i unikać nadmiernego podlewania. W przypadku zaawansowanego zakażenia nicieniami, konieczne może być zastosowanie specjalistycznych preparatów ochrony roślin.